ไม่ใช่แค่ My Mate Nate ที่ครองดวงใจชาวไทยหลายล้านดวงด้วยหน้าตาบ้านๆ อารมณ์ขันซ้ำซาก กับไอเดียคลิปที่คนทำกันเต็มยูทูบแล้วก็ยังจะทำอีก พอทำแล้วคนไทยดูก็บอกว่า “อู้หู! เท่จัง ไอเดียเด็ด พี่เน็ตเจ๋งจังคะ !” ขนาด True Move H ยังเคยจ้างเลยแกร
Third World ถามเพื่อนๆ ชาวต่างชาติและเพื่อนๆ ที่อยู่ต่างชาติของเรา ว่ามีอะไรบ้าง ที่เขารู้สึกแปลกใจว่าตอนอยู่ที่บ้านเขามันก็ของบ้านๆ ธรรมด๊า-ธรรมดา แต่พอมาไทยไหงกลายเป็นของหรูเฟ่เก๋ไก๋ ขายดิบขายดียังกับกระทะ Korean King
Krispy Kreme
ก่อนจะเข้าเรื่อง เรามารำลึกความหลังกับปรากฏการณ์โดนัทน้ำตาลสะท้านเมืองยี่ห้อนี้กันหน่อย โดนัทที่ในเมืองนอกหาซื้อได้ตามปั๊มน้ำมัน แต่พอมาถึงไทยยิ่งใหญ่ขนาดสร้างอาชีพรับจ้างต่อคิวได้ ถึงตอนนี้ยังจำกันได้ไหม ว่าตอนนั้นรู้สึกอยากกินขนาดไหนถึงลงทุนต่อคิวกันเป็นชั่วโมง (ภาพ: barshopping.blogspot.com)
Justin – อเมริกัน
1. Starbucks ผมชอบ Starbucks เพราะมันสะดวกดี และมั่นใจได้ว่าจะได้กาแฟดี แต่ก็ไม่ได้คิดว่าถึงขนาดต้องซื้อแล้วถ่ายลงอินสตาแกรม อันที่จริงมีคนมากมายแม้แต่ในยุโรปที่คิดว่ามันเป็นแบรนด์หรู ทั้งที่ราคาของมันก็ไม่ใช่ของแพงในอเมริกา และผมก็ไม่เคยเห็นสตาร์บัคส์เขาทำการตลาดแบบประกาศตัวว่าเขาโก้เก๋ ก็ไม่รู้ว่าการรับรู้ในแง่นั้นมันเริ่มมาจากไหน ส่วนตัวผมคิดว่าในเมืองไทยราคามันแพงไปสักหน่อยเมื่อเทียบกับค่าครองชีพ
2. Sizzler แถวมหาลัยผมในชิคาโก้มีอยู่สาขานึง แต่ผมไม่เคยรู้จักใครที่มหาลัยที่ไปกินเลย ส่วนใหญ่จะเป็นคนงานรัสเซียในอเมริกา ถามว่าให้ผมไปฉลองวันเกิดที่นั่นแบบคนไทยเอาไหม คงไม่เพราะผมไม่เคยคิดถึงร้านนี้เลย ผมว่าคนอเมริกันส่วนใหญ่ก็ไม่คิดอะไรกับ Sizzler เพราะผมไม่เคยเห็นใครพูดถึง
คุณบุนนี่ – คนไทยที่ใช้ชีวิตในปารีสหลายปี
3. Paul ที่ฝรั่งเศสคือตามสถานีรถไฟหรือปั๊มน้ำมันเวลาขับออกต่างจังหวัดก็มี คือมันไม่ใช่แค่ธรรมดา แต่บุนนี่ว่ามันไม่อร่อยด้วย คือในประเทศนี้มันก็มีร้านขายขนมปังแซนวิชที่ชาวบ้านเค้าทำเองไง มันก็จะอร่อยกว่า เหมือนคุณมีร้านอาหารตามสั่งอยู่ข้างล่างบ้านเต็มไปหมด แต่เสือกเลือกไปแดกข้าวกะเพราแช่แข็งเซเว่นอ่ะค่ะ
Tim – อังกฤษ
4. Stella Artois เบียร์เบลเยี่ยมที่เพื่อนขี้เมากากๆ ของคุณถือติดมือมาฝากตอนคุณมีปาร์ตี้ที่บ้าน มันซื้อมา 24 กระป๋อง แต่กินเองครึ่งนึง อีกครึ่งที่เหลือคนในงานจะกินตอนที่ไม่เหลืออะไรให้กิน ในอังกฤษ Stella มีชื่อเล่นว่า “Wife Beater” (คนตบเมีย) ไม่เชื่อคุณลองเข้าผับในอังกฤษแล้วสั่ง “เบียร์ตบเมีย” รับรองว่าทุกที่จะกด Stella ให้คุณ และเมื่อสุภาพบุรุษได้กินเข้าไปสัก 10 ไพต์ (pint) ก็มีความเป็นไปได้ว่าจะกลับไปตบเมีย แต่คุณรู้ไรมั้ย ผมชอบกินว่ะ เพราะมันถูกและแรงดี แต่พอเห็นในเมืองไทยขายขวดละเป็นร้อยแล้วซื้อไม่ลง ขอกินช้างกับลีโอต่อไปดีกว่า
5. ถุงแฮรอดส์ ในอังกฤษ ลูกค้าประจำของแฮรอดส์คือคนรัสเซีย, แม่บ้านชาวรัสเซีย และนักท่องเที่ยวเอเซียที่มีเงิน ส่วนคนอังกฤษอาจจะสั่งคนรับใช้ไปแอบซื้อของกำนัลให้เมียลับๆ ซึ่งพวกเขาก็จะไม่หอบหิ้วถุงของห้างนี้เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่าเพิ่งจ่ายเงินซื้อของแพงเป็นสี่เท่าเมื่อเทียบกับราคาของในร้านที่ห้างนำเข้ามาขาย แต่ผมก็เข้าใจได้ว่าความน่ารักน่าเอ็นดูของตัวหมีกับฟ้อนต์วินเทจที่ขึ้นต้นด้วย H ตัวใหญ่ มันย่อมถูกใจคนเอเชียที่ชอบอะไร cuteๆ เป็นธรรมดา
Tom – อังกฤษ
6. Marks & Spencer Marks and Spencer มันไม่ได้เป็นแบรนด์ที่เด็กหรือเท่ ไม่ได้เป็นของตระกูลเจ้าหญิงไดอาน่า และไม่ใช่ความหรูหราของอังกฤษแน่ๆ มันก็คือซูเปอร์มาร์เก็ตนั่นแหละครับ แต่จะขึ้นชื่อว่าของคุณภาพดีและราคาไม่ถูกนักเมื่อเทียบกับซูเปอร์มาร์เก็ตอื่น พวกคนแก่ๆ เขาจะชอบไปกัน เพราะพวกอาหารของเขาดี ส่วนเสื้อผ้าผมเห็นมีแต่พ่อกับแม่ผมซื้อใส่ ก็เป็นเสื้อแบบที่พ่อๆ ป้าๆ เขาชอบใส่กันแหละครับ ถ้าเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตหรูๆ Waitrose จะหรูกว่า ส่วนผมเข้าแต่ถูกๆ อย่าง Tesco กับ Asda
Julia – สวีเด็น
7. H&M ในฐานะคนสวีเดนนะคะ ขอบอกว่า H&M นี่เป็นอะไรที่เบสิคที่สุดในบรรดาร้านต่างๆ ของที่นั่น แล้วก็แปลกดีที่พอมาอยู่ที่นี่แล้วแพงกว่ายุโรป ทั้งที่ฐานการผลิตก็อยู่ในเอเชีย คนสวีเด็นอย่างเราไม่ได้มองว่า H&M เป็นแบรนด์เก๋ไก๋อะไรหรอกค่ะ เราก็มองว่ามันเป็นของทั่วๆ ไป แต่ก็ไม่ทราบว่าที่เมืองไทยเขามองว่ามันเก๋หรือเปล่า
Tomomi – ญี่ปุ่น
8. CoCo ICHIBANYA โคโค่อิชิบังที่ญี่ปุ่นมีไว้สำหรับกินแค่ให้อิ่ม หรือกินเวลาไม่ค่อยมีเงิน ร้านจะแคบๆ อยู่ตามสถานีรถไฟ หรือย่านที่ busy หาได้ทั่วไปเป็นพันสาขาเพราะมันเป็นเหมือนร้าน fast food ของที่นั่น ฉะนั้นเวลาเพื่อนญี่ปุ่นมาก็จะแปลกใจกันทุกคนว่าทำไมร้านนี้ในเมืองไทยใหญ่โตสวยงามอยู่ในห้าง แต่ฉันก็เคยเข้านะคะ เวลาหิวคิดอะไรไม่ออกเพราะแถวบ้านมีอยู่สาขานึง แต่เวลาจ่ายเงินจะรู้สึกเซ็งนิดนึง เพราะถ้าเทียบกับเมืองไทย การที่คนญี่ปุ่นในประเทศญี่ปุ่นกินร้านนี้ ก็เหมือนเวลาคนไทยในประเทศไทยกินก๋วยเตี๋ยวชามละ 40-50 บาทน่ะค่ะ ราคานี้ก็ไม่คิดไรมากใช่ไหมคะ แต่ร้านนี้ที่เมืองไทยบิลออกมาหลายร้อยเลย
9. MUJI เป็นแบรนด์สำหรับนักศึกษา หรือไม่ก็พนักงานออฟฟิศที่เงินเดือนยังไม่มาก ซื้อไปใช้ในหอพักเล็กๆ ของพวกเขา มันเป็นร้านที่คนญี่ปุ่นทุกคนต้องเคยเข้าและเป็นแบรนด์ที่คนญี่ปุ่นยอมรับและมั่นใจว่าของดี ดีไซน์ดี และคุณภาพก็สมราคา แต่ฉันยังไม่เคยเห็นคนมีเงินเขาเอาของมูจิมาเป็นของชิ้นหลักในการแต่งบ้าน ส่วนใหญ่เขาจะใช้สำหรับห้องเก็บของหรือไม่ก็ซื้อของใช้ทั่วๆ ไปอย่างปากกา ดินสอ ยิ่งพวกอุปกรณ์สำนักงานเห็นได้ตามแฟมิลี่มาร์ททั่วไปเลย
จูจู้ – คนไทยในนิวยอร์ก
10. Uber ที่นิวยอร์กคือของธรรมดา มนุษย์ทั่วไปใช้หมด บางครั้งถูกกว่าแท็กซี่เพราะชอบมีโปรโมชั่นลดราคา แล้วก็ชอบที่ app มันใช้ได้ทุกเมืองใหญ่ในโลก กลับไทยเราก็เคยใช้นะ แต่เมืองไทยแพงกว่าแท็กซี่ปกติว่ะ มีทีนึงที่กลับมาช่วงที่เขาเพิ่งเปิดตัว ก็แปลกใจว่าโอ้โห ทำไมเขาทำอิมเมจหรูจัง เพื่อนๆ เห่อมาก บอกว่ารถมันดีกว่า นั่งสบายกว่า แต่แหม เราก็ไม่ได้หวังความสบายอะไรนักหนากับการเดินทางแค่พระรามสี่ไปเอกมัยไง แล้วก็ไม่ได้ต้องการซีนหรูหราตอนก้าวขึ้น-ลงจากรถรับจ้าง ก็ใช้แท็กซี่ปกติหรือไม่ก็ Grab เพราะรถมันเยอะกว่า และส่วนตัวคิดว่าคนขับแท็กซี่ปกติจะเชี่ยวทางในกรุงเทพฯ
ปาล์ม – คนไทยในแคลิฟอร์เนีย
11. ผู้ชายฝรั่งหน้าตาปานกลางถึงหน้าตาดี ที่เมืองจีนมีอาชีพจ้างฝรั่งเข้าไปนั่งประชุมเป็นไม้ประดับเพื่อให้บริษัทดูอินเตอร์ ส่วนที่เมืองไทยประตูทุกบานพร้อมเปิดให้ผู้ชายฝรั่งหน้าตาดี ถ้าอยากได้งานก็แต่งตัวดีๆ แล้วไปสมัครเป็นบาร์เท็นเดอร์รับรองว่าได้แน่ๆ ต่อให้ไม่เคยทำมาก่อน เพราะตอนนี้เป็นเทร็นด์ว่าบาร์จะดูดีถ้ามีฝรั่งหล่อๆ ในบาร์ แล้วถ้าได้ทำงานในบาร์ดีๆ ก็จะมีโอกาสได้แฟนเป็นสาวไฮโซไทย แล้วไฮโซก็จะหางานที่ดีกว่าให้ทำ เช่นเป็นช่างภาพ หรือดีเจ หรือ copy writer ในบริษัทโฆษณา หรือ “consulting agency” ซึ่งไม่รู้คืออะไร ฝรั่งหน้าตาดีๆ อยู่เมืองไทยสักสองปี ไม่ต้องมีความสามารถอะไรมากมายมาจากประเทศตัวเอง เดี๋ยวก็ได้ดิบได้ดีเอง