ทั้งชีวิตกลางวันและกลางคืนเราดูแล Sadiq Khan ผู้ว่าลอนดอนคนใหม่กล่าว
ลอนดอน เมืองที่ nightlife สนุกที่สุดในโล… เดี๋ยวๆ ขอถอนคำพูด จริงๆ เราว่าเบอร์ลินสนุกกว่า เพราะตอนนี้ไม่เฉพาะคนไทยที่ไปเที่ยวคลับในลอนดอนแล้วกลับมาบ่น ว่าเดี๋ยวนี้แม่งทั้งแพง ทั้งน่าเบื่อ ชาวลอนดอนเองก็บ่นเหมือนกัน! ลอนดอนเป็นเมืองที่แพงอยู่แล้ว แต่สี่ปีที่ผ่านมาลอนดอนแพงขึ้นแบบไม่รู้จะไปจบที่ไหน คนหนุ่มสาวอยู่ไม่ไหว ย้ายไปเบอร์ลิน อัมสเตอร์ดัมกันเพียบ
อย่างไรก็ดี ลอนดอนเพิ่งได้ ซาดิค ข่าน มาเป็นพ่อเมืองคนใหม่เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาเป็นหนึ่งในผู้ว่าไม่กี่คนของยุโรปที่เป็นมุสลิม ข่านมาจากครอบครัวจนๆ คุณปู่คุณย่าเป็นผู้อพยพชาวปากีสถาน คุณพ่อเป็นคนขับรถเมล์ คุณแม่เป็นช่างเย็บ
ส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาชนะการเลือกตั้งผู้ว่าลอนดอนครั้งนี้ เพราะนโยบาย “ถ้าไม่เลือกเรา เขาจะมา” พูดเล่นนะครับ อันนั้นมันตอนเลือกสุขุมพันธ์ุ แต่ที่ข่านชนะคู่แข่งไปกว่าสามแสนเสียง เพราะข่านมีนโยบายหยุดราคาปัจจัยพื้นฐานที่มีผลต่อค่าของชีพไว้สักพัก เช่นห้ามขึ้นค่าขนส่งมวลชนจนกว่าจะปี 2020, ควบคุมค่าเช่าบ้านไม่ให้บ้าคลั่ง, สร้างบ้านราคาโอเคให้คนรายได้ต่ำ และ นั่น นี่ โน่น ฯลฯ ไปหาอ่านที่อื่นเอาเอง เพราะเราจะพูดแค่นโยบายของเขาที่ถูกใจเรา คือการ “พื้นฟูเศรษฐกิจยามราตรี”
ตั้งแต่ปี 2008 สามในสี่ของคลับเล็กๆ ในลอนดอนต้องปิดตัวเพราะแบกภาระค่าใช้จ่ายที่พุ่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่ไหว ในปี 2005 ประเทศอังกฤษเคยมีไนท์คลับทั้งสิ้น 3,144 แห่ง แต่ปี 2015 ลดเหลือ 1,733 แห่ง
ก่อนชนะการเลือกตั้ง ข่านเคยพูดกับนิตยสาร Dazed ว่า “ผมไม่อยากให้คนหนุ่มสาวและคนครีเอทีฟของลอนดอน ทิ้งลอนดอนไปอยู่เมืองที่เขาส่งเสริมธุรกิจคลับบาร์อย่างอัมสเตอร์ดัม ปราค เบอร์ลิน กันหมด ผมอยากให้พวกเขาได้สนุกสนานเต็มที่กับสิ่งที่เขารัก ในเมืองที่เขารัก แทนที่จะไปกีดกันทำโทษพวกเขา หรือบีบบังคับให้เขาต้องหลบซ่อนกันอยู่ในปาร์ตี้อันเดอร์กราวด์หรือย้ายไปต่างประเทศ หากผมได้เป็นผู้ว่า เรื่องนี้จะเป็นสิ่งที่ผมผลักดันทันที”
ด้วยนโยบายแบบนี้ มีหรือจะไม่ได้ใจคนรุ่นใหม่ ขนาดที่ว่ามีปาร์ตี้เกย์ จัดปาร์ตี้ธีมไคลี่ มินอก และใช้ชื่อปาร์ตี้คืนนั้นว่า “Khan’t Get You Out of My Head” เพื่อหาเงินสมทบทุนการหาเสียงของเขา
ข่านสนใจไอเดียที่จะมี Night Mayor หรือ “ผู้ว่าราตรี” แบบที่อัมสเตอร์ดัมมีและเวิร์กมาก โดยหน้าที่ของผู้ว่าราตรีก็คือ ทำอย่างไรให้กิจการคลับบาร์ ร้านอาหาร อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขกับชุมชน และสร้างความหลากหลายของกิจการยามค่ำคืน
เมืองปาร์ตี้เช่น ซูริค ปารีส และเบอร์ลินกำลังพิจารณาว่าจะมีผู้ว่าราตรีบ้าง เช่นเดียวกับลอนดอน ที่ตอนนี้ข่านมีนโยบายให้กลุ่มอสังหาใส่ค่าวัสดุกันเสียงไปในโครงการที่กำลังจะสร้าง เพื่อที่คลับบาร์เล็กๆ ที่อยู่มาก่อน จะได้ไม่โดนร้องเรียนเวลามีคอนโดใหม่โผล่มาทีหลัง นอกจากนี้ เขายังมีแผนป้องกันไม่ให้กลุ่มนายทุนสามารถสั่งปิด venue เก่าแก่ และสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรมได้ง่ายๆ เหมือนก่อน
เมื่อปีที่แล้ว สมาคมธุรกิยามราตรี (The Night Time Industries Association) รายงานว่า ธุรกิจหลังตะวันตกดินในลอนดอนมีมูลค่า 660 ล้านปอนด์ต่อปี และทำให้เกิดการจ้างงานกว่า 1.3 ล้านอัตรา
ข่าวจบแค่บรรทัดที่แล้ว ต่อไปเป็นการนอกเรื่องแล้วนะ: คือเบื่อมากที่สื่อไทยยังใช้ชื่อเล่นอังกฤษว่า “เมืองผู้ดี” อยู่ เพราะถ้าใครเคยอยู่หรือไปลอนดอนจะรู้ดีว่า เมืองเขาก็มีปริมาณสก๊อยซ์พอๆ กับกรุงเทพฯ เรานี่แหละ ของเราเรียกสก๊อย ของเขาเรียกเด็กแช้ฟ (Chav) ของเราแว้นมอไซค์ ของเขาไถตังเด็กเอเชีย 5555
แต่ถ้ายืนยันจะใช้ต่อไป ก็ควรหาชื่อเล่นให้กรุงเทพฯ ด้วยเพื่อความยุติธรรม เช่นฝรั่งเขาชอบมองกรุงเทพฯ เป็นเมืองโสเภณีใช่มะ เราก็อาจจะตั้งชื่อเล่นกรุงเทพฯ ว่า “กะหรี่” ก็ได้ พอพาดข่าวฟุตบอลอังกฤษมาแข่งในไทย ก็จะออกมาประมาณนี้