บอย-วรรณศิริ คงมั่น เริ่มทำแบรนด์กระเป๋า BOYY ของเธอมาตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว ทำไปทำมาตอนนี้กลายเป็นแบรนด์กระเป๋าไฮด์เอนด์สัญชาติไทย ที่มีร้านทั้งในและต่างประเทศ มีรูปเซเล็บดังๆ ของโลกหิ้วกันให้ปาปาราซซี่ถ่ายอยู่บ่อยๆ (แต่งตัวลำลอง / รวบผมง่ายๆ / ใส่แว่นกันแดด / มือถือสตาร์บัคส์ / แขนคล้อง BOYY) แต่ก่อนที่เธอจะมีแบรนด์กระเป๋าของตัวเอง เธอเคยเป็นนักศึกษายุค 90s ที่อยากมีของฟุ่มเฟือยไว้ถืออวดเพื่อนในมหาวิทยาลัย หรือวางหรูๆ อยู่บนโต๊ะม้าหินระหว่างนั่งล้อมวงเม้ามอยกินลูกชิ้นทอดกับกลุ่มเพื่อนสาว
ธุรกิจขายกระเป๋า BOYY เป็นอย่างไรบ้าง? ธุรกิจดีค่ะ เราถือคติทำด้วยใจกำไรไว้ทีหลังเนอะ ตอนนี้เร่งผลิตให้พอกับความต้องการ ขอแก้ข่าวที่ว่าเรากั๊กให้คนรอเพื่อสร้างกระแส ไม่เค้ย ไม่เคย วัสดุที่ต้องนำเข้า กว่าจะสั่งเพิ่มและส่งเข้ามาต้องมีอย่างน้อย 6 อาทิตย์ ลูกค้าเลยต้องรอกัน 2-3 เดือน อยากให้เข้าใจนิดส์นึงค่ะ (ยิ้มห่อไหล่อย่างถ่อมตัว)
กระเป๋าที่นักศึกษาเขาฮิตๆ ถือไปเรียนกันตอน 90s มีอะไรบ้าง ก็พวกซีรีส์ หลุยส์ วิตตง ลายไม้ ทรงหนมจีบ ทรงพัด ทรงท็อบเบิลโลนที่เป็นสามเหลี่ยมเหมือนหมอนอิง ยุค 90s เป็นยุคที่ต้องใส่ไรให้เหมือนกันกับเพื่อน กุชชี่ถังก็มานะ และที่ขาดไม่ได้ เป้ปราดาผ้าร่มดำสายโซ่ โฮโซแสร่ดดด
คือรูปนี้ป่าว?
ใช่ๆ กระเป๋าหลุยส์ที่เราเรียกกันลายไม้ ชื่อรุ่นหนังของมันคือ Epi แต่ถ้าจะเปรี้ยวจริง ต้องเป็น color combinations Epi คือมีหลายสีในใบเดียว อันนั้นถ้าเดินผ่านนี่แบบว่า… ไรยะ หล่อนมีได้ยังงัย!
ดูทรงจากในรูป ถือแล้วคงน่าเกลียดอยู่เหมือนกันนะ โอ๊ยเธอ ตอนนั้นไม่เปรี้ยวจริงนี่ถือไม่ได้นะยะ พี่อ้อม อิสริยา ที่เป็นดีไซน์เนอร์ (อิสสริยา บูรณสมภพ) ชีใช้ สมัยก่อนชีเริ่ดสุด อ้อ ที่ลืมไม่ได้คือเป้กุชชี่หูไม้ รูปนี้ (โชว์รูปจากกูเกิ้ล) ฮามากนะ ยุคนั้นถือเแล้วเป็นเด็กกรุงฯ โอ๊ย เห็นรูปแล้วนึกถึงวันวาน
แล้วรุ่น “หนมจีบ” ในตำนานล่ะ ถ้าหนมจีบจะให้เริ่ดต้องเป็นสี two-tone ใครที่ใช้รุ่นนี้แปลว่ามีรุ่นสีพื้นหลายใบแล้ว เบื่อแล้ว มาเล่น 2 สีบ้าง เออ เธอรู้จัก “หลุยส์พัด” ใช่มะ?
เราชอบทรงพัดมากกว่า เราว่าขนมจีบน่าเกลียดอ่ะ เหมือนห้อยลูกตุ้ม แต่ทรงพัดเดี๋ยวนี้ก็ยังเห็นอยู่นะ ตอนฉันเข้าปี 1 ม. กรุงเทพฯ แม่ซื้อหนมจีบสีน้ำตาลให้ ทรงพัดนี่จะเป็นเด็กจุฬาฯ เด็กจุฬาฯ เขาจะชอบใช้กัน ส่วนขนมจีบจะเป็นเด็ก ม. เอกชน อย่าง ม.กรุงเทพ, ม. รังสิต
ทำไมมันวุ่นวายขนาดนี้กะอีแค่กระเป๋า ทำเป็นเล่นไป ตอนนั้นกว่าจะได้กระเป๋าสักใบนี่ฉันต้องเปียแชร์ซื้อนะ สมัยนั้นมีธุรกิจให้เช่ากระเป๋าพวกนี้ด้วย แล้วยังมีข่าวขนาดที่ว่านักศึกษาขายตัวเพื่อซื้อกระเป๋าเลยนะ แต่อันนั้นไม่รู้ว่าข่าวจริงหรือเท็จ รู้แต่ฉันยอมอดข้าวเอาเงินไปส่งแชร์ (หัวเราะตัวเอง)
ใบเท่าไหร่? หมื่นเจ็ด
ก็ไม่แพงนะ กระเป๋า BOYY แพงกว่าอีก แหม…มันหมื่นเจ็ดเมื่อ 21 ปีที่แล้วนะ
ซื้อมาแล้วเอาไปใช้ที่ไหน ใบแค่นั้นใส่หนังสือไปเรียนพอเหรอ? ก็ไม่ค่อยมีไรไปเรียนหรอก ถือไปนั่งโต๊ะม้าหิน กินชิ้นปิ้ง เม้าท์ เดินโชว์ในโรงอาหารแว้บๆ
คนมองมั้ย มองสิค้าา ยุคนั้นเขาจะรู้กันว่าใครมีกระเป๋าอะไร มีใบไหนบ้าง ดูกันทุกวันจนต้องคอยถือสลับ คนแม่งจำได้
ปีนึงซื้อกี่ใบ 2 ก็เก่งละ ถ้าลูกคุณหนูก็ 3-4 ใบ แต่ยี่ห้อมันก็วนๆ อยู่แถวนี้แหละ หลุยส์-กุชชี–ซีลีน แหล่งที่ซื้อคือร้านวรา ชั้น 1 MBK ตอนนั้นร้านน้องโบว์ (สยามแสควร์) ยังไม่เกิด จริงๆ ก็มีหลายร้านที่ขายกระเป๋าพวกนี้ แต่วราจะฮิตสุด คนอยากถือถุงช็อปปิ้งร้านวรากันแต่เดินถือเงินเข้าไปในร้านก็ใช่ว่าจะได้ของเลย ต้องไปลงชื่อออร์เดอร์ก่อน แล้วรอคิวเป็นเดือน ของที่วราเอามาขายจะเป็นของที่พวกแอร์โฮสเตสหิ้วเข้ามาบ้าง
แล้วทำไมไม่เดินเข้าไปซื้อในร้านวิตตง กุชชี่ ปราด้า ไปเลย จะซื้อของหิ้วทำไม ก็ตอนนั้นมันมีร้านกันที่ไหนเล่าคะคุณ กุชชี่นี่มีอยู่แค่ร้านเดียวคือที่โซโก้ เอราวัณ เป็นร้านของพี่พาย (ภัทรียา ณ นคร) จริงๆ ตอนนั้นมีร้าน LV แล้วนะ เป็นร้านแรกและร้านเดียวที่โอเรียนเต็ล แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่มีคนไปซื้อ น่าจะเพราะภาษีนำเข้าแพงมาก เลยไปซื้อร้านที่หิ้วเข้ามามากกว่า
ตอนนั้นเขาซื้อของตามซีซั่นกันหรือเปล่า ไม่รู้จักหรอกซีซั่นอ่ะ ก็อย่างที่บอกว่ายุคนั้นเป็นยุคของการใช้อะไรตามๆ กัน หลายปีก่อนวิตตงพยามเอาขนมจีบกลับมาทำสีสดๆ น่ารักดีนะ แต่ไม่ฮิต ไม่รู้ทำไมมันไม่ make a comeback เออ! ถ้าเจ้าแม่กระเป๋ายุคนั้นนี่คือแนน ชลิตา (เฟื่องอารมย์) ถ้าเทียบกับยุคนี้ แนนนี่คือเน็ต ไอดอลเลย (เปิดรูปในมือถือ) เดี๋ยวๆๆ เจอรูปแล้ว! แต่น-แตน-แต๊น นี่ๆๆ นี่คือตัวท็อปของขนมจีบ ตอนนี้ก็ยังอยากได้อยู่
ที่เรียกกันว่า รุ่นพัด รุ่นหนมจีบ รุ่นท็อบเบิลโลน ชื่อจริงมันคืออะไร ไม่รู้ว่ะ เออเนอะ เดี๋ยวหาก่อน (เสริชกูเกิ้ล) เจอแระ “รุ่นขนมจีบชื่อจริงคือ Vuitton Noé ผลิตครั้งแรกในปี 1932 โดยผู้ผลิตแชมเปญจน์รายหนึ่ง ขอให้วิตตงออกแบบกระเป๋าที่ใส่แชมเปญจน์ได้ 5 ขวด ตอนนี้ก็ยังใส่ได้ 5 ขวดอยู่” แหม ประวัติดัดจริตดีจัง อยากเห็นรูปแคมเปญจน์ตอนนั้นเลย ต้องแต่งตัวยังไงเหรอถึงจะเข้า
ข้อมูลจากเน็ตบอกว่า: รุ่นพัดเลิกผลิตไปแล้วในปี 2007 แต่วิตตงเอากลับมาพัฒนาแบบใหม่ในปี 2015 ให้ปากกระเป๋ากว้างขึ้น ชื่อจริงของมันคือ “Saint Jacques” (แซ็งฌาค) ผลิตครั้งแรกในปี 1985 ชื่ออะไรนะ? Saint Jacques? เออ ดีนะ มาถึงเมืองไทยจากเป็นเทวดา (saint) กลายเป็นแค่พัด
ส่วนกระเป๋าของ BOYY ดูได้ที่ www.boyybag.com
